Marina Del Este - het oude vertrouwde

De zomervakantie is weer voorbij en het duikseizoen in Nederland en België nadert ook zijn einde. Reden genoeg om even terug te blikken op mooie duiken in het buitenland. Daarom presenteren we zo nu en dan verslagen uit andere landen, ter inspiratie voor je eigen duikvakantie of om gewoon eens bij weg te dromen...

Duiken in Spanje

Ook dit jaar ben ik weer naar het oude vertrouwde plekje in Spanje gegaan voor een heerlijke vakantie. Op de dag van aankomst zijn mijn buddy en ik meteen naar de duikschool gegaan om een plek te reserveren voor het duiken. De dag na aankomst stonden de eerste twee duiken gepland!

Duik 1 - Caves

De dag na aankomst waren we al vroeg bij de duikschool om de juiste uitrusting te kiezen. Nadat dit allemaal was gebeurd, gingen we richting Marina Del Este in La Herradura. Het was ongeveer vijf kwartier rijden. Toen we uitstapten zagen we al dat er vrij weinig veranderd was. We hebben onze uitrusting in elkaar gezet en kregen even een korte briefing, aangezien we al goed bekend waren met de duikstek. Na de briefing hebben we onze uitrusting aangetrokken en zijn we in het water gegaan. De eerste duik van de dag was de zogenaamde 'Tunnels/Caves'. De naam is afgeleid van de kleine tunnels en grotten die je hebt, door de grote rotsblokken die er opgestapeld liggen.

Onder water was het weer even wennen. Ik dook nu met een andere uitrusting en hierdoor was het wel even zoeken naar de juiste balans. Met de camera was het ook even oefenen om weer helemaal stil te liggen. Na wat oefenfoto's van wat makkelijkere objecten was ik er klaar voor!

We waren ongeveer tien minuten onderweg toen de gids al de eerste zeenaaktslak spotte. Het was een grote sterslak. Deze slakken worden vaak geel afgebeeld, maar kunnen ook blauw van kleur zijn. Ze zijn veel te zien op rotsen en vallen goed op in het blauwe water.

20 meter zicht

In het blauwe water is fotograferen veel makkelijker doordat het bijna niet troebel is. Na een paar foto's was ik tevreden en sloot ik mij weer aan bij de duikgroep. We zwommen nog door wat openingen van rotsen waarna we na ongeveer 30 minuten de rotsen verlieten en naar een zandvlakte gingen. Vooral het zwemmen over de zandvlakte vond ik eerst een beetje raar. Normaal gingen we altijd via dezelfde rotsen terug naar de oppervlakte, maar de gids had een ander idee. We zwommen een tijdje over de zandvlakte en we hadden wel meer dan twintig meter zicht. Hierdoor zag ik heel duidelijk dat er allemaal kwallen in het water zaten. Aangezien er verder in de buurt toch niks te fotograferen was, nam ik een paar foto's van een kwal. Na wat onderzoek boven water bleek het een roze kwal te zijn. Helaas is rood de eerste kleur die verdwijnt onderwater, dus dit was onderwater niet te zien.

Roze kwallen en bier

Na een kwartiertje duiken over de zandvlakte en door de kwallen, kwamen we op een plek uit waar wat spullen lagen. Er lagen een paar kratjes en wat ander spul dat ik niet zo snel kon plaatsen. Op deze plek liep een heremietkrab die zich maar even liet fotograferen. Het was een krab van redelijk formaat en na één foto liep de krab alweer weg.

Kort hierna gingen we terug richting de kust. We deden nog een veiligheidsstop op vijf meter en nadat iedereen deze had gedaan zijn we het water uit gegaan via het strand. We hebben aan de oppervlakte onze duikfles vervangen en hebben nog wat gegeten en gedronken. Vervolgens stond de tweede duik gepland.

Duik 2 - Two Sisters

De tweede duik vond plaats aan de andere kant van de baai. De duikstek heet 'Two Sisters'. Waar deze naam vandaan kwam was mij niet helemaal duidelijk. Ook deze duikstek kende ik nog van de voorgaande jaren. We deden weer een korte briefing en gingen met onze uitrusting aan het water in.

We waren zo'n tien minuten onderweg en we waren alleen nog maar vissen tegengekomen. Voordat je hier een foto van kunt maken schieten ze alweer weg en zie je op de foto alleen maar een stofwolk. Aan de linkerkant was een rotswand begroeit met onderwaterleven. Ik zocht hier een beetje tussen en stuitte op een 'pink flabellina' ofwel een paarse waaierslak. Het diertje zat op een rots en zijn haren waaiden mooi mee met de kleine stroming die er stond. Ik moest gauw wat foto's maken voordat de gids achter de rotsen verdween.

Ik had een goede foto gemaakt en zocht meteen de gids weer op. Ik wilde tenslotte niemand kwijt raken onderwater. Nadat we de rotswand voorbij waren en de zandvlakte voor ogen kwamen spotte ik een kleinere roze waaierslak. Helaas moesten we gauw door en kon ik geen geslaagde foto maken.

Schorpioenvis

Al gauw na de tweede waaierslak zag ik een zwarte schorpioenvis. Ik kwam eerst iets te snel op de vis afgezwommen, waardoor de vis schrok. Gelukkig zwom hij niet al te ver en benaderde ik de vis dit keer rustiger. Ik kon nu goed dichtbij komen.

De zwarte schorpioenvis stond op de foto en we bleken al 30 minuten aan het duiken te zijn. Om te zorgen dat we met genoeg lucht boven kwamen gingen we rustig terug zwemmen.

Wachten in de stroming

Op een gegeven moment kwamen we op een plek uit waar heel veel stroming stond. Net op dit plekje vond de gids vier grote sterslakken op dezelfde plek! Iedereen wilde dit zien en ik zwom achteraan in de groep. Ik moest wachten op mijn beurt maar ik kon mijn nergens goed aan vasthouden. Ik werd constant weggevoerd met de stroming en om dit tegen te gaan zwom ik maar tegen de stroming in. Dit was behoorlijk dom van mij, want mijn luchtvoorraad ging hierdoor enorm naar beneden! Uiteindelijk kreeg ik de ruimte om foto's te maken. Ik heb twee plaatjes kunnen schieten en moest daarna meteen door om de groep niet kwijt te raken.

Doordat ik behoorlijk wat lucht verspild heb door de stroming was het verstandiger om me meer te gaan focussen op het duiken nu dan op het fotograferen. Ik heb voor de rest van de duik mijn camera gelaten voor wat het was. Uiteindelijk kwam ik nog met genoeg lucht boven. Echter moet ik de volgende keer wel wat slimmer met mijn lucht omgaan wanneer ik moet blijven hangen op een plek waar veel stroming stond.