Eerste duik bij Bergse Diepsluis: sepia!
Als we over 't ailand (Tholen voor niet-Zeeuwen) rijden, word ik toch een beetje zenuwachtig. Plan is om sepia's te gaan spotten tijdens onze duik bij de Bergse Diepsluis. Maar ik herinner me de vorige keer in de Oosterschelde (Goudzwaardweg) nog in een wetsuit met water van 13 graden; na drie kwartier onder water bibberde alles en m'n voeten waren nog minstens een uur gevoelloos.
Bij aankomst bij de duikplaats vertelt Yoeri (droogpak) dat het water goed te doen is, hij was er al in geweest. Het zicht zou goed zijn, er was wat leuks te zien, maar nog geen sepia's. Twijfel bij mij, ga ik de kou trotseren? Misschien zijn er zometeen wel sepia's en die wil ik niet missen.
Toch maar dapper het frisse water ingelopen, achter twee duikmannen in droogpak aan. Voor Wil en mij de eerste keer hier, wat voor hem (1000+ duiken) unieker is dan voor mij (50+ duiken).
Duikplatform
We gaan onder water en ik ben meteen gedesoriënteerd door het slechte zicht van een meter. Yoeri had toch gezegd dat het goed was? De kou negeer ik ondertussen, gewoon doorademen dan went het wel. We starten bij het platform, waar ik eigenlijk alleen maar bezig ben met m'n buddy's in de gaten houden vanwege het slechts zicht. De mannen hebben het hier ook snel gezien dus we zwemmen op een diepte van zeven meter richting het westen. Ik vermoed richting de rode vlaggetjes die Yoeri boven water in de verte aanwees en die me wat ver leken gezien de temperatuur. Ik kijk het even aan.
Beter zicht
Onderweg verbetert het zicht en komen we de sepiatentjes tegen, sommigen leeg maar een enkele met de zwarte eitjes die ik herken van het filmpje op Duikplaats.net afgelopen week (hoera!). Als ik kijk waar Yoeri foto's van maakt, zie ik een rolkreeftje en later een scholletje. Ook passeren we hooiwagenkrabben en een grote kwal.
Inmiddels zijn we ruim een half uur onder water en ben ik best trots dat ik het nog prima volhoud. Misschien geeft het toch wel rust om een duikcomputer (een blauwe Suunto Zoop Novo) te hebben, kerstcadeautje voor mezelf uit Bonaire.
Deze zeekat chillt 'm hard
Dan blijft Wil stil hangen, vast bij iets interessants. En daar is een sepia! Hoera! Het beest ligt lekker te chillen op de bodem en is niet echt onder de indruk van ons en onze camera. Maar, een sepia is een sepia, missie geslaagd!
We blijven nog even kijken en zwemmen dan op drie meter diepte terug. Ik besef dat ik m'n voeten niet meer voel, maar het maakt me niet zoveel meer uit. Misschien kreeg ik het dan toch warm van de sepia, zoals Yoeri al zei. Op deze diepte is overigens genoeg leuks te zien: krabben, grondels en slakjes.
Ontdooide voeten
Na een duik van ruim een uur komen we boven: we hebben een kilometer gezwommen en zijn bij de rode vlaggetjes geweest! Mijn dag kan niet meer stuk, ik heb een sepia gezien! En m'n voeten? Die waren na een kwartiertje al ontdooid.
