Oefening baart kunst
Gastblogger Christiaan was onlangs een weekend lang duiken in Zeeland en schreef per duik een duikverslag. Dit is de tweede duik in deze serie. Lees hier het vorige verslag.
Frans Kokrif
De tweede duik vond plaats bij Dreischor Frans Kokrif. Inmiddels waren twee andere duikers van de vereniging ook aangesloten bij ons en was het voor hen de eerste duik van de dag. Nadat we in het slechte weer onze duikset hadden opgebouwd en de dam over geklommen waren, kon de duik beginnen!
We begonnen de duik bij de zogeheten 'reefballs'. Deze reefballs zijn halfronde ballen met gaten erin. Op deze objecten gaat allemaal onderwaterleven groeien en in zitten. Ook dit keer zaten er allemaal kreeften en grondels in de reefballs. Helaas is het lastig fotograferen aangezien de flitser er niet bij komt.
Botervis
Mijn buddy en ik hadden de reefballs wel weer gezien en gingen rechts uit. We bleven op vijf à zes meter zodat we later op ongeveer drie meter terug konden zwemmen.
Al gauw kwam ik een botervis tegen en ik weet nog van de vorige keer dat deze vissen lastig te fotograferen zijn. Ze wormen zich tussen al het leven zodra ze bedreiging aanvoelen, waardoor de kans op een mooie foto zeer klein wordt. Dit keer is het mij wel gelukt om een mooie foto te maken.
Krabben en kreeften
Toen de vis zich uiteindelijk verschool, dook ik weer verder. Helaas was er niet heel veel bijzonders te zien op de duikstek. Vooral de krabben en kreeften waren aanwezig. Ook grondels waren overduidelijk in beeld, maar schoten weg bij de lichtste beweging. Dit maakte het lastig om gevarieerd te fotograferen.
Pas op de terugweg, na zo'n 25 minuten, had ik weer een mooie foto gemaakt van een krab. Ik kon heel dichtbij komen zonder dat het in angst weg zwom.
GoPro-controle
Mijn buddy had een GoPro meegenomen onder water en filmde het onderwaterleven. Ook filmde hij af en toe mij, zodat ik terug kan kijken hoe ik in het water lig met het fotograferen. Toen ik deze beelden terugzag, was ik niet ontevreden. Dankzij mijn vele oefenen in het water, kan ik nu makkelijker fotograferen zonder de ondergrond aan te raken. Ik hang echter nog wel iets te schuin, maar dit komt ook deels door de ideale positie voor onderwaterfotografie. Er is nog ruimte om te verbeteren, maar ontevreden ben ik ook niet! Het achteruit zwemmen moet ik ook nog wat verbeteren.
Op naar de volgende duik
Tien minuten voor het eind van de duik had ik nog weer een foto gemaakt van een krab. Dit keer van wat verder bovenaf. Ook kon ik weer dichtbij de krab komen.
Kort na deze foto zat de duik er weer op. We hadden in totaal 50 minuten gedoken. Achteraf was ik na de reefballs liever linksaf gegaan in plaats van rechts. De vorige keer kwam ik daar namelijk veel meer gevarieerd onderwaterleven tegen. Ik hoopte deze duik nog wat slakjes tegen te komen, maar helaas!
Christiaan Bosma blogt regelmatig over de duiken die hij maakt. Als beginnend (onderwater)fotograaf probeert hij zoveel mogelijk onder water te zijn en mooie plaatjes te schieten. Sinds juni 2015 is hij gastblogger op Duikplaats.net. Lees meer van hem op zijn eigen website: christiaanbosma.wordpress.com!
