Zeepaardje bij de Zeelandbrug
Wat een dag. Vanmorgen regen en nu een stralende zon. Er stond een stevige noordwesten-wind schuin op de kant. Even bijpraten en onze kleine missie was een paar hopelijk mooie slakjes te spotten. Zo omkleden en richting het water.
Slakjes en draadwormen
Na een uur was onze missie geslaagd. Mijn buddy had ook nog rode draadwormen gespot en na aangegeven te hebben dat het voor mij tijd was zijn we langzaam terug gegaan. Ik bekeek nog het een en ander en zag ineens dat René, mijn buddy, flink met zijn lamp aan het zwaaien was. Ik dacht in eerste instantie dat is vast nummer vijf, een nieuw slakje of wellicht een jonge sepia, want die hadden we nog niet gespot, maar...
Verrassing onder water
Een ZEEPAARDJE! Echt fantastisch, wat een knappe vondst! Ik was zo enthousiast dat ik door mijn mondstuk aan het praten was. Eerst het diertje bekeken; het was zo klein en fragiel. Het was lastig om daar deze te bekijken: klein, bruin en de ondergrond en achtergrond namen zijn kleuren op, stof door stroming rondom. Ik moest echt blijven focussen. Eenmaal een plekje, viel niet mee, liet het even los en zwom prachtig in de lampen een stukje vrij. Geweldig om te zien, met de stroming kwam ze weer in de begroeiing terecht en wiegde heen en weer. Ik heb foto’s van alle kanten proberen te maken, maar door het getij geen moment stil gelegen. Mijn buddy gaf prima aanwijzingen.
Zeepaardje
Toch lukte het even om het zeepaardje er redelijk scherp op te krijgen. Ik probeerde toch zo min mogelijk licht te geven, want bij ieder lichtcontact dook ze weg. Na enige minuten gaf mijn buddy aan om door het vergrootglas te kijken. Geen lamp gericht, schemer was voldoende. Prachtig kopje en ongelooflijk gedetailleerd. Aan haar lichaamsbouw konden we naderhand bevestigen dat het een vrouwtje betrof. Zo fragiel en kwetsbaar! We hadden wel door dat dit geen vaste verblijfplaats kon zijn, want de omgeving biedt geen beschutting. Uiteindelijk gaf mijn buddy aan om te vertrekken, dus ging ik enthousiast en met een big smile en flinke stroming mee naar de trap.
Mijn buddy was als eerste boven en stond al breed lachend op de trap. Wat een fantastische duik. Wat een prachtige duikstek…
Duiktemperatuur gemiddeld 19 °C, lucht 23 °C.
Naschrift: ten oosten van de brug
Wat ik zo mooi vind aan dit gebeuren is dat de reacties zo overweldigend zijn. Een zeepaardje (of ander nieuw leven) maakt zo veel los onder een grote groep geweldige duikers. Complimenten en reacties krijgen is natuurlijk nooit teveel. Ook vragen over de plaats. Buddy en ik hebben afgesproken daar niets over te vermelden, alleen dat het ten oosten van de brug was. We waren het er over eens dat dit zeepaardje wellicht niet op dezelfde plek zou blijven.
