Zon, stroming en een vette kwal bij Gorishoek
Na onze eerste duik van vandaag bij Sint Annaland, was het tijd om heel even op te warmen, de flessen bij te vullen en te lunchen. We besloten naar Gorishoek te rijden, omdat hier een vulstation is en wat konden eten en drinken bij Brasserie de Zeester. Bovendien was dit een stek waar we alledrie nog niet geweest waren.
Eerst maar even flessen vullen dus. Bij camping de Zeester staat tegenwoordig een vulautomaat. Het duikcentrum dat hier zat, is inmiddels verhuisd naar Roosendaal, waardoor de oude vulfaciliteit is verdwenen. Het nieuwe vulstation staat goed aangegeven met bordjes langs de weg. Makkelijk te vinden dus.
Slijmvisjes en een sepia
Na een prima lunch waren we weer klaar om het water in te gaan. Aangezien dit onze eerste duik op deze locatie werd, vroegen we aan een paar duikers uit België hoe de stek er hier onder water uit zag. Ze vertelden dat ze hier geregeld tot een meter of vijftig doken, maar dat ze het vandaag maar bij 30 meter zouden houden. Het was immers al weer wat kouder op grotere diepte...
Onder de indruk van hun duikervaringen hier, trokken we onze uitrusting weer aan. De wind was wat gaan liggen en het was eigenlijk heel mooi weer boven water en een stuk minder koud dan vanochtend. We besloten halverwege de strekdam het water in te stappen, bij een klein stenen trappetje dat over de glooiing loopt. De eerste meters zagen er goed uit, maar iets dieper werd het zicht wat minder, naar een meter of drie maximaal. Het stroomde duidelijk nog en we zwommen een tijdje tegen de stroming in over een wat saaie zandvlakte. Bij een meter of zeven diepte, liep de bodem ineens wat sneller af en uiteindelijk kwamen we bij een heel aardig rif op een meter of twaalf.
Het rif zat vol met golbrekeranemoontjes, brokkelsterren, hooiwagenkrabben, sponzen en hier en daar een kreeft. Yoeri spotte onderweg nog een jonge sepia, maar helaas ging dat geheel langs me heen. We tikten de 16 meter aan en gingen vervolgens weer rustig naar boven. Door het tegen de stroom in zwemmen, ging het met de luchtvoorraad wat harder dan gebruikelijk. Uiteindelijk doken we in een paar meter diepte rustig terug richting de instap. Onderweg maakte Yoeri nog een foto van een slijmvis, altijd een leuk visje om tegen te komen.
Zeepaddenstoel
Dicht onder de oppervlakte zwom Sophie bijna tegen een zeepaddenstoel of bloemkoolkwal aan. Dit is de grootste kwallensoort die in onze wateren te vinden is. Deze lichtblauwe kwal kan een diameter hebben van ongeveer 60 cm, heeft geen tentakels en is ook niet gevaarlijk voor mensen. Een mooi dier om te zien en om plaatjes van te maken, zie onderstaand met de GoPro gemaakte filmpje. Heb je bijvoorbeeld ook de foto van John Landa gezien van een zeepaddenstoel op de Kerkweg? Schitterende plaat.
Na in totaal ruim 70 minuten gedoken te hebben, kwamen we weer boven water bij de plek waar we er in gestapt waren. Het zonnetje scheen nog steeds en we hadden een leuke duik gemaakt. Vandaag twee voor ons nieuwe duikstekken bezocht. Dat smaakte zeker naar meer!
Onderwaterfoto's: Yoeri van Es Onderwaterfotografie
