Poseren bij het Vergeten Wrakje
Afgelopen vrijdag had ik weer een primeur: Yoeri en ik maakten onze eerste duik samen. Ondanks dat wij wel eerder tegelijk bij de duikschool met klanten hebben gedoken, is het samen duiken er nooit van gekomen. Maar nu het duikschoolseizoen weer voorbij is, is er meer ruimte om voor mezelf onder water te gaan en zowaar lukte het ons om ondanks onze drukke en vooral verschillende werkschema's een geschikt moment te vinden.
Middagje duiken in Zeeland
Van tevoren hadden we al kort overlegd over de duikstek die we wilden bezoeken. Wegens de beschikbare tijd, de verwachte hoeveelheid wind en ervaringen van afgelopen duiken op verschillene stekken, besloten we in eerste instantie om naar Dreischor te gaan. Mijn voorstel was dan de parkeerplaats te doen, want bij het gemaal was ik redelijk recent nog geweest. Het liefst was ik in de Oosterschelde op zoek gegaan naar zeepaardjes, maar dit pastte niet in de planning. Toch jammer, zeker nu ze weer verdwenen lijken te zijn.
We verzamelden bij Duikcentrum de Grevelingen en dronken nog even een kop koffie. Yoeri had eerder deze week nog gedoken bij Dreischor en was daar toch niet heel enthousiast over. Wel over het zicht bij Scharendijke West, waar hij in de ochtend al was geweest. Aangezien ik komende zondag al naar de Kerkweg zou gaan, besloten we gewoon in Scharendijke te blijven en weer eens naar het 'vergeten wrakje' bij de starttoren te gaan.
Het vergeten wrakje
Dat er bij Scharendijke een aantal wrakjes onder water liggen, dat is wel bekend. Le Serpent, de Zeehond en de Rat zijn samen met de reefballs de grote trekkers op deze duiklocatie. Wat niet heel bekend is, is dat er naast de strekdam met de starttoren al heel lang een wrakje ligt. Een oud motorkruisertje dat amper meer als wrak te onderscheiden is.
Duiken bij de starttoren is sowieso een aanrader. Je kan mooi langs de strekdam zwemmen, die tot een meter of zeven met stenen bekleed is. Hiertussen vind je volop kreeft, diverse soorten krabbetjes en uiteraard al het kleine spul dat je in de Grevelingen mag verwachten. Je kan bij het strandje te water. Het beste kun je hiervoor de trap achter duikcentrum de Kabbelaar gebruiken, bijna aan het einde van de haven, anders moet je een heel eind over de buitenkant van de dijk lopen. Even oppassen bij het te water gaan, in het ondiepe stuk liggen aardig wat gladde keien.
Het vergeten wrakje (zie ook deze teaser van Goofy Aqua Video) ben je al snel voorbij gezwommen. In het begin zwem je vanaf het strandje over wat zand en wier naar een meter of drie. Daar zul je zien dat je ineens een stuk naar recht naar beneden kunt. Dát is het wrakje. De vorm van een schip is nog wel enigszins te herkennen, maar verder is het volledig overgroeid. Aan de bovenkant zaten een aantal anemonen bij elkaar, wat voor Yoeri een mooie kans was voor een groothoekfoto.
Voorbij de starttoren
Na het wrakje vervolgenden we rustig onze weg langs de strekdam, waar tussen de stenen veel kreeften driftig bezig waren met het schoonmaken van hun hol. Hier en daar zagen we jonge zeedonderpadjes en er zwommen nog wat scholen met sprotjes om ons heen, hoewel in kleinere aantallen dan een tijdje geleden. Toen we ruim om de punt heen waren, besloten we onze weg te vervolgen richting de reefballs van het Kabbelaarsrif. Op het zand kwamen we nog een verdwaalde zeenaald tegen (grotere exemplaren vind je momenteel veel bij de Kerkweg).
Het zicht was over het algemeen erg goed, zeker een meter of acht op de meeste plekken. Wel had Yoeri bij het maken van foto's last van een thermocline op ongeveer zeven meter diepte. Het water 'trilt' hier een beetje, waardoor focussen voor de camera erg lastig is. Desondanks waren er genoeg kansen om mooie plaatjes te maken, zoals je kunt zien aan de foto's bij dit stuk.
Na de reefballs naar huis
Vlak voor de reefballs stuitten we op een meter of zes diepte op een aantal wat grotere vissen, pollak. Het was erg lastig dicht bij ze in de buurt te komen, maar we zagen er zeker een stuk of tien rondom ons zwemmen. Niet een vis die je heel vaak tegenkomt, althans, ik had ze al een tijdje niet gezien.
Even verderop zagen we nog een kleine zeedahlia, een beetje verstopt onder een overhangende oester. Ik ben de exacte diepte vergeten, maar het zal een meter of zes geweest zijn. Leuk om deze hier ook te zien. Volgens mij doet deze anemoon het de laatste tijd erg goed in de Grevelingen.
Bij de reefballs, die hier toch ook wel erg mooi begroeid zijn, heeft Yoeri nog diverse plaatjes geschoten. Na 95 minuten begon ik hier dan toch aan de laatste 50 bar in mijn tien-liter fles, dus besloten we rustig terug te zwemmen naar de steiger. In het ondiepe gedeelte (tot zo'n drie meter) kwamen we nog aardig wat groene wierslakjes tegen.
Vlakbij de steiger stuitten we op het laatste wrakje wat je hier kunt vinden: een kleine polyester bootje, waarvan alleen de romp nog over is. Het ligt op maximaal twee meter diepte en vanaf de boeg kun je de trap bijna aanraken. In het voordek zaten een paar flinke steurgarnalen en een grote zeedonderpad, leuk om de duik na 103 minuten mee af te sluiten!
