Dodelijke bloemen

Zeedahlia's, Zeeanjelieren en Weduwerozen. Ze mogen dan wel naar bloemen vernoemd zijn en op bloemen lijken, maar zeeanemonen zijn toch echt dieren.

Serieuze rovers

Het zijn echte rovers. Ze hebben geen ogen of grote bek vol met scherpe tanden en kunnen niet snel aanvallen zoals een roofvis of een krab, maar wel hebben ze op hun stam een grote schijf met plakkerige tentakels. Deze zitten vol met netelcellen, die ze in de stroming laten wapperen om zo plankton, visjes en andere kleine dieren te vangen. Wanneer er plankton tegen een tentakel zwemt, plakt het meteen vast. Als een tentakel genoeg plankton (of andere kleine beestjes) heeft gevangen, wordt de tentakel naar de mond bewogen, waar deze als het ware wordt schoongelikt.

Grotere prooien worden met zoveel mogelijk tentakels vastgegrepen om de prooi niet te laten ontsnappen. Is de prooi eenmaal goed in bedwang, dan wordt deze naar de mondopening in het midden van de centrale schrijf gebracht. Met tentakels en al wordt de prooi in de mond gepropt. De anemoon trekt vervolgens al zijn tentakels in en gaat dicht. Er blijft dan alleen een soort bol over. Pas als de anemoon zijn grote prooi heeft opgegeten en verteerd, gaat hij weer open staan om nieuwe prooien te vangen.

Omdat anemonen geen anus hebben zit er maar een ding op: de onverteerbare voedseldelen weer door de mond naar buiten werken. Als een soort braakbal spugen ze de resten dan weer uit. Die vervolgens weer verder worden opgegeten door krabben, wormen en andere beestjes.

Langzame wandelaars

Anemonen zijn niet snel, maar kunnen zich wel degelijk voortbewegen. Met hun grote voet hechten ze zich aan harde ondergronden. Als ze het daar niet naar hun zin hebben, kunnen ze zich los laten en met de stroming laten meedrijven of gewoon een stukje lopen (kruipen). Komen ze op een plek waar ze zich wel thuis voelen, dan zuigen ze zich weer vast en laten hun tentakels weer lekker in de stroming wapperen om zo nietsvermoedende prooien te kunnen vangen.

Anemonen hebben niet veel natuurlijke vijanden. Er zijn een paar soorten naaktslakken, zoals de kleine en de grote vlokkige naaktslak, die zich te goed doen aan anemonen. Ook vissen eten wel eens een anemoon, maar ze behoren niet tot hun hoofdvoedsel.